Hayır! (Hayır) (2022): Bakışlara meydan okuyan bir gösteri

Jordan Peele, korku sinemasında sosyal imalarla devrim yaratmasıyla tanınıyor Çıkın Çıkın (2017) ve Biz (2019), 2022'de geri dönüyor Yok be! (Hayır), yalnızca türdeki ustalığını genişletmekle kalmayıp, aynı zamanda bilim kurgu, korku ve eğlence endüstrisine yönelik sert eleştirileri karıştırarak onu yeni alanlara taşıyan bir çalışma.

Hırslı ve derinlemesine yansıtıcı bir yaklaşımla film, izleyiciyi sadece ne gördüklerini değil, neden baktıklarını da sorgulamaya davet ediyor. Halkın beklentileriyle oynayan bir anlatı aracılığıyla Yok be! korku sinemasının geleneksel formülünden uzaklaşarak daha mecazi ve felsefi bir alana giriyor.

Film sadece bir korku gerilim filmi değil, hepsi rahatsız edici bir atmosfere sarılmış şöhret, gösteri ve medya tüketimciliği takıntısının bir yansımasıdır.Peele, bir yönetmen ve yazar olarak, türün geleneklerine meydan okumaktan, sinemanın kodlarıyla oynamaktan ve gerilim ve yabancılaşmanın gücünü medyada şiddetin sömürülmesi ve imaj ve gösteri takıntısı için ödenen bedel gibi daha derin temaları ele almak için kullanmaktan korkmuyor. Yok be! sadece bir film değil; sinemayla ilişkimizi ve gerçeklik algımızın kendisini zorlayan sinematik bir deneyim.

Özet

Hikaye kardeşlerin etrafında dönüyor OJ (Daniel Kaluuya tarafından canlandırılıyor) ve Zümrüt Haywood (Keke Palmer), Kaliforniya'da film yapımları için at tedarik eden bir aile çiftliğinin varisleri Babalarının gizemli ölümünden sonra kardeşler gökyüzünde garip fenomenler fark etmeye başlar: ani elektrik kesintileri, rahatsız edici sesler ve hayvanların kaybolması.

Uzaylı bir gemi olabileceğine inandıkları şeyi aramaya kararlı olarak işe alırlar Melek (Brandon Perea), elektronik mağazası teknisyeni ve daha sonra bir Boynuzlar Holst (Michael Wincott), ne pahasına olursa olsun ílla'yı yakalamak isteyen deneyimli bir film yapımcısı imkansız adımlar atıyor. Amaçları: ünlü olmak için fenomenin tartışılmaz kanıtlarını kaydetmek.

Ancak çok geçmeden gökyüzünde gizlenen şeyin sadece tanımlanamayan uçan bir nesne olmadığını, aynı zamanda uçan bir nesne olduğunu keşfedecekler yaşayan bir yaratık, zeki ve öldürücü, ki bu onu gözlemlemeye cesaret edenlerden beslenir, belgelemeye çalıştıkça karakterler hayatta kalmak ve şöhret kazanmak arasındaki ikilemle karşı karşıya kalırlar (Çok fazla bakmanın bedelini açığa çıkaran Dövüş Raketi.

Oyuncular

• Daniel Kaluuya OJ Haywood gibi: Hayvanlarla ve babasının mirasıyla derin bir bağlantısı olan içine kapanık, içe dönük bir adam. Sessiz ve kapalı performansı, kız kardeşinin patlayıcı enerjisiyle tezat oluşturuyor.
• Keke Palmer emerald Haywood: Dışa dönük, karizmatik ve hırslı gibi Emerald da ikilinin ruhudur.Palmer, filmin gerilimini dengeleyerek canlı, esprili bir performans sergiliyor.
• Steven Yeun ricky “Jupe” Park gibi: Şimdi “Jüpiter'in İddiası” adlı bir tema parkını işleten eski bir çocuk oyuncu. Bir televizyon setinde bir şempanzeyle trajik bir olayla işaretlenen kişisel hikayesi, filmin ana temasıyla iç içe geçmiş durumda.
• Brandon Perea angel Torres gibi: Elektronik mağazasının meraklı ve inek teknisyeni Rolü karikatürize düşmeden tazelik ve komedi sağlıyor.
• Michael Wincott antlers Holst gibi: Ulaşılamaz olanı yakalamaya takıntılı esrarengiz bir görüntü yönetmeni Derin sesi ve gizemli davranışları onu en ilgi çekici karakterlerden biri yapıyor.

Eleştiriler

Yok be! ile karşılandı özgünlüğüne övgü, yön ve tematik hırs. Eleştirmenler, Peele'nin türün klişelerinden kaçınma şeklini övdü ve bunu içeren bir anlatıyı tercih etti sürekli şoklara gerek kalmadan gerilimde büyür. Film, üzerine bahse girerek en açık ve vahim korkudan uzaklaşıyor psikolojik ve varoluşsal terör.

Eleştirmenler ayrıca Peele'nin türleri karıştırma yeteneğini de vurguladı: Yok be! sadece bir UFO filmi değil, aynı zamanda eğlence endüstrisinin eleştirisi, hayvanların sömürülmesine bir yansıma ve sinemanın kendisine bir övgü. Steven Spielberg 'Pocketsözellikle ile karşılaştırmalar Çeneler (1975) ve Üçüncü Türden Yakın Karşılaşmalar (1977) Bit kaçınılmazdı ve çoğu kişi bunu düşündü Yok be! onun gibi Yayın dönemi için ÚNSclose karşılaşmaları.

Ancak bazı izleyiciler filmin yavaş temposunu ve alışılmadık anlatımını kafa karıştırıcı veya saygısız bir nesne olarak değerlendirerek eleştirdiler. Ancak diğerleri için filmi analiz edilmeye ve yansıtılmaya değer kılan da aynı belirsizliktir.

Kamu resepsiyonu

Genel olarak seyirci kaldı bölünmüş ama merak uyandıran. Birçoğu yaklaşımın tazeliğini ve sembolik derinliği takdir ederken, diğerleri daha geleneksel bir korku bekliyordu. Gibi platformlarda Çürük Domates, film yaklaşık olarak kritik bir onay puanı aldı %83, halk daha ılımlı bir not verirken, civarında %70.

Ağızdan ağza karışıktı ama filmlerden biri olarak kendini kanıtladı daha fazla tartışıldı ve analiz edildi yılın. Forumlar ve sosyal ağlar teoriler, sembolizm açıklamaları ve yaratığın anlamı hakkındaki tartışmalarla doluydu (hayranlar tarafından “Jean Jacket” olarak adlandırıldı).

Teknik ve görsel yönler

Büyük başarılarından biri Yok be! onundur fotoğrafçılık, sorumlu Hoyte van Hoytema, Christopher Nolan ile yaptığı çalışmalarla tanınır (Dunkirk, Tenet, Yıldızlararası). Tarihte ilk kez IMAX kameralara alışıldı gerçek gece çekimlerini kaydedinkaranlığı simüle etmek için dijital efektlere gerek kalmadan . Bu filme bir verir sürükleyici atmosfer ve korku sinemasında benzeri görülmemiş bir gerçekçi.

Ses tasarımı bir diğer temel husustur.Yaratığın kükremesi, gergin sessizlikler, çiftliğin sesleri... her şey izleyiciyi koltuğun kenarında tutmak için tasarlanmıştır.Yaratığın Kendisi 'Paket, Dev Denizanası Benzeri Varlığın Rafı, abartılı CGI'dan kaçınarak ve pozlamadan ziyade öneriye öncelik vererek ince ve zarif özel efektler kullanılarak oluşturuldu.

The müzikMichael Abels tarafından bestelenen 'de unutulmaz dizeler, mutlak sessizlik anları ve klasik bilim kurgu sinemasına övgüler bir araya getiriliyor. Her sahne, ister huzursuzluk, ister şaşkınlık, ister saf terör olsun, belirli bir duygusal tepki yaratmak için dikkatle tasarlandı.

Sonuç

Yok be! tipik bir korku filmi değil.böyle bir film beklentilere meydan okurKolay cevaplar sunmayan ve izleyicinin aktif ilgisini gerektiren . Jordan Peele kendini şu şekilde pekiştiriyor neslinin en yenilikçi film yapımcılarından biri, klasik türleri yeniden icat etme ve onlara yeni bir hayat ve anlam verme yeteneğine sahiptir.

Film bakışın gücünden bahsediyor: görmememiz gerekenleri görme, yardım etmek yerine kaydetme, anlamak yerine patlama tehlikesi Gösteri bizi çekiyor, hipnotize ediyor ama aynı zamanda bizi yutabiliyor.

Farklı, zeki ve görsel açıdan etkileyici bir film arayanlar için Yok be! kaçırılmayacak bir teklif. Ve geleneksel dehşeti tercih edenler için ritmine girmeleri zor olabilir... ama eğer bakmaya cesaret ederseniz benzersiz bir deneyim bulacaksınız.

DAHA FAZLASINI GÖR