ประกาศ
จอร์แดน พีล เป็นที่รู้จักจากการปฏิวัติภาพยนตร์สยองขวัญที่มีนัยทางสังคมใน ออกไป (2017) และ เรา (2019) กลับมาอีกครั้งในปี 2022 ด้วย ไม่! (ไม่นะ) ผลงานที่ไม่เพียงแต่ขยายความเชี่ยวชาญของเขาในแนวนี้เท่านั้น แต่ยังพามันไปสู่ขอบเขตใหม่ๆ ด้วยการผสมผสานนิยายวิทยาศาสตร์ สยองขวัญ และการวิจารณ์ที่รุนแรงต่ออุตสาหกรรมบันเทิง
ด้วยแนวทางที่ทะเยอทะยานและไตร่ตรองอย่างลึกซึ้ง ภาพยนตร์เรื่องนี้เชิญชวนให้ผู้ชมตั้งคำถามไม่เพียงแค่ว่าพวกเขากำลังดูอะไร แต่ยังรวมถึงเหตุใดพวกเขาจึงดูด้วย ผ่านเรื่องเล่าที่เล่นกับความคาดหวังของผู้ชม ไม่! มันออกห่างจากสูตรหนังสยองขวัญแบบดั้งเดิมและเข้าสู่ดินแดนที่เป็นเชิงเปรียบเทียบและปรัชญามากขึ้น
ประกาศ
ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ใช่แค่ภาพยนตร์ระทึกขวัญสยองขวัญ แต่ยังเป็นการสะท้อนให้เห็นถึงความหลงใหลในชื่อเสียง การแสดง และการบริโภคสื่อ ซึ่งทั้งหมดมารวมกันภายใต้บรรยากาศที่น่ารำคาญ ในฐานะผู้กำกับและนักเขียน Peele ไม่ได้กลัวที่จะท้าทายขนบธรรมเนียมของประเภทภาพยนตร์ โดยเล่นกับรหัสภาพยนตร์และใช้พลังของความระทึกขวัญและการแปลกแยกเพื่อกล่าวถึงธีมที่ลึกซึ้งกว่า เช่น การใช้ประโยชน์จากความรุนแรงในสื่อและราคาที่ต้องจ่ายสำหรับความหลงใหลในภาพและฉากต่างๆ ไม่! มันไม่ใช่แค่ภาพยนตร์เท่านั้น มันเป็นประสบการณ์ภาพยนตร์ที่ท้าทายความสัมพันธ์ของเรากับภาพยนตร์และการรับรู้ของเราเกี่ยวกับความเป็นจริง
เรื่องย่อ
เรื่องราวจะหมุนรอบพี่น้อง น้ำส้ม (รับบทโดย แดเนียล คาลูย่า) และ เอเมอรัลด์ เฮย์วูด (Keke Palmer) ทายาทฟาร์มปศุสัตว์ของครอบครัวในแคลิฟอร์เนีย ซึ่งจัดหาม้าสำหรับการสร้างภาพยนตร์ หลังจากการตายอย่างลึกลับของพ่อของพวกเขา พี่น้องทั้งสองก็เริ่มสังเกตเห็นปรากฏการณ์แปลกๆ บนท้องฟ้า เช่น ไฟดับกะทันหัน เสียงดังรบกวน และสัตว์หายไป
ประกาศ
ด้วยความมุ่งมั่นที่จะค้นหาสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่าอาจเป็นยานต่างดาว พวกเขาจึงจ้าง นางฟ้า (แบรนดอน เปเรอา) ช่างเทคนิคที่ร้านขายอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ และต่อมา แอนท์เลอร์โฮลสต์ (ไมเคิล วินคอตต์) ผู้กำกับภาพยนตร์ผู้มากประสบการณ์ผู้พยายามทุกวิถีทางที่จะจับภาพ "ภาพที่เป็นไปไม่ได้" เป้าหมายของพวกเขา: เพื่อบันทึกหลักฐานที่ปฏิเสธไม่ได้ของปรากฏการณ์นี้เพื่อที่จะโด่งดัง
อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าพวกเขาจะค้นพบว่าสิ่งที่แอบซ่อนอยู่บนท้องฟ้าไม่ใช่แค่วัตถุบินที่ไม่สามารถระบุได้ แต่เป็น สิ่งมีชีวิต, ฉลาดและอันตราย, ที่หลอกล่อผู้ที่กล้ามองดูมัน ในขณะที่พวกเขาพยายามบันทึกเรื่องราว ตัวละครต้องเผชิญกับทางเลือกที่ยากลำบากระหว่างการเอาชีวิตรอดและชื่อเสียง ซึ่งเป็นการต่อสู้ที่เผยให้เห็นถึงต้นทุนของการค้นหาอย่างหนักเกินไป
หล่อ
- ดาเนียล คาลูย่า ในบทบาทของโอ.เจ. เฮย์วูด ชายผู้เก็บตัว มองโลกในแง่ดี และมีความผูกพันอย่างลึกซึ้งกับสัตว์และมรดกของพ่อของเขา การแสดงที่เงียบและสงบของเธอตัดกันกับพลังงานระเบิดของน้องสาวเธอ
- เกเก้ พาล์มเมอร์ ในบทบาทของเอเมอรัลด์ เฮย์วูด เอเมอรัลด์เป็นคนเปิดเผย มีเสน่ห์ และมีความทะเยอทะยาน เธอคือจิตวิญญาณของทั้งคู่ พาลเมอร์มอบการแสดงที่มีชีวิตชีวาและมีอารมณ์ขัน ซึ่งสามารถสร้างสมดุลให้กับความตึงเครียดของภาพยนตร์ได้
- สตีเว่น ยอน ในบทบาทของริกกี้ “จูป” พาร์ค อดีตนักแสดงเด็กที่ปัจจุบันบริหารสวนสนุกชื่อว่า “จูปิเตอร์สเคลม” เรื่องราวส่วนตัวของเขาซึ่งโดดเด่นด้วยเหตุการณ์โศกนาฏกรรมกับชิมแปนซีบนโทรทัศน์เชื่อมโยงกับธีมหลักของภาพยนตร์
- แบรนดอน เปเรอา รับบทเป็น แองเจิล ทอร์เรส ช่างเทคนิคผู้อยากรู้อยากเห็นและเนิร์ดจากร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้า บทบาทของเขาทำให้เกิดความสดใหม่และตลกขบขันโดยไม่ตกอยู่ภายใต้ภาพล้อเลียน
- ไมเคิล วินคอตต์ เหมือนกับ Antlers Holst: ผู้กำกับภาพผู้ลึกลับที่หลงใหลในการจับภาพสิ่งที่ไม่สามารถบรรลุได้ เสียงทุ้มลึกและพฤติกรรมอันลึกลับทำให้เขาเป็นหนึ่งในตัวละครที่น่าสนใจที่สุด
รีวิว
ไม่! ได้รับการต้อนรับด้วย ได้รับการยกย่องถึงความคิดสร้างสรรค์,ทิศทางและความทะเยอทะยานเชิงเนื้อหา นักวิจารณ์ชื่นชมวิธีการที่ Peele หลีกเลี่ยงความซ้ำซากจำเจของประเภทวรรณกรรม โดยเลือกใช้เรื่องเล่าที่ เติบโตในความตึงเครียดโดยไม่ต้องมีแรงกระแทกอย่างต่อเนื่อง- ภาพยนตร์เรื่องนี้เคลื่อนตัวออกจากความสยองขวัญที่เปิดเผยและเลือดสาดที่สุด โดยเลือก ความหวาดกลัวทางจิตวิทยาและการดำรงอยู่.
นักวิจารณ์ยังเน้นย้ำถึงความสามารถของ Peele ในการผสมผสานแนวเพลงต่างๆ: ไม่! ไม่เพียงแต่เป็นภาพยนตร์เกี่ยวกับยูเอฟโอเท่านั้น แต่ยังเป็นการวิจารณ์อุตสาหกรรมบันเทิง สะท้อนถึงการแสวงหาประโยชน์จากสัตว์ และเป็นการเชิดชูวงการภาพยนตร์อีกด้วย การเปรียบเทียบกับสตีเวน สปีลเบิร์กโดยเฉพาะ ขากรรไกร (1975) และ การเผชิญหน้าอย่างใกล้ชิดประเภทที่สาม (1977)—เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และหลายคนก็พิจารณา ไม่! ชอบเหมือนกัน “การเผชิญหน้าอย่างใกล้ชิดสำหรับยุคสตรีมมิ่ง”.
อย่างไรก็ตาม ผู้ชมบางส่วนวิจารณ์ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้มีจังหวะที่เชื่องช้าและเนื้อเรื่องที่ไม่ธรรมดา โดยเรียกว่า "น่าสับสน" หรือ "โอ้อวด" อย่างไรก็ตาม สำหรับคนอื่นๆ ความคลุมเครือนี้คือสิ่งที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้สมควรได้รับการวิเคราะห์และไตร่ตรอง
การต้อนรับสาธารณะ
โดยรวมแล้วผู้ชมก็ แบ่งแยกแต่ยังคงสนใจ- หลายๆ คนชื่นชมกับแนวทางใหม่และสัญลักษณ์ที่ลึกซึ้ง ขณะที่คนอื่นๆ คาดหวังว่าจะมีความสยองขวัญที่เป็นแบบแผนมากขึ้น บนแพลตฟอร์มเช่น มะเขือเทศเน่าภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับเรตติ้งวิจารณ์ดีประมาณ 83%ขณะที่ประชาชนให้คะแนนปานกลางประมาณ 70%.
กระแสข่าวปากต่อปากนั้นปะปนกัน แต่ก็กลายมาเป็นหนึ่งในภาพยนตร์ ที่ถูกพูดถึงและวิเคราะห์มากที่สุด ของปี. ทั้งฟอรัมและโซเชียลมีเดียเต็มไปด้วยทฤษฎี คำอธิบายสัญลักษณ์ และการถกเถียงเกี่ยวกับความหมายของสิ่งมีชีวิต (ที่แฟนๆ เรียกว่า “Jean Jacket”)
ด้านเทคนิคและด้านภาพ
ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ประการหนึ่งของ ไม่! เป็นของคุณ ภาพถ่าย, รับผิดชอบ ฮอยเต ฟาน ฮอยเตมารู้จักกันดีจากผลงานร่วมกับคริสโตเฟอร์ โนแลน (ดันเคิร์ก, ทฤษฎี, ระหว่างดวงดาว- เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่มีการใช้กล้อง IMAX เพื่อ บันทึกภาพกลางคืนที่แท้จริงโดยไม่ต้องใช้เอฟเฟกต์ดิจิทัลเพื่อจำลองความมืด สิ่งนี้ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้มี บรรยากาศที่ดื่มด่ำ และความสมจริงที่ไม่เคยมีมาก่อนในภาพยนตร์สยองขวัญ
การออกแบบเสียงถือเป็นอีกประเด็นพื้นฐาน เสียงคำรามของสัตว์ประหลาด ความเงียบอันตึงเครียด เสียงจากฟาร์ม... ทุกสิ่งล้วนได้รับการออกแบบมาเพื่อดึงดูดผู้ชมให้นั่งไม่ติดที่ สิ่งมีชีวิตขนาดยักษ์ที่มีลักษณะคล้ายแมงกะพรุนนี้ถูกสร้างขึ้นโดยใช้เอฟเฟกต์พิเศษที่ละเอียดอ่อนและสง่างาม หลีกเลี่ยงการใช้ CGI มากเกินไป และให้ความสำคัญกับการแนะนำมากกว่าการบรรยาย
การ ดนตรีซึ่งแต่งโดยไมเคิล เอเบลส์ ผสมผสานเสียงเครื่องสายอันน่าหลอน ช่วงเวลาแห่งความเงียบสงบ และการยกย่องภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์คลาสสิก แต่ละฉากได้รับการสร้างสรรค์อย่างพิถีพิถันเพื่อกระตุ้นปฏิกิริยาทางอารมณ์ที่เฉพาะเจาะจง ไม่ว่าจะเป็นความไม่สบายใจ ความประหลาดใจ หรือความหวาดกลัวอย่างแท้จริง
บทสรุป
ไม่! มันไม่ใช่หนังสยองขวัญทั่วไป มันเป็นภาพยนตร์ที่ ท้าทายความคาดหวังซึ่งไม่ได้ให้คำตอบที่ง่ายนักและเรียกร้องความสนใจจากผู้ชม จอร์แดน พีล เสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับตัวเองในฐานะ หนึ่งในผู้สร้างภาพยนตร์ที่มีนวัตกรรมมากที่สุดในยุคของเขามีความสามารถในการสร้างสรรค์แนวเพลงคลาสสิกขึ้นมาใหม่ และให้ชีวิตชีวาและความหมายใหม่ๆ แก่แนวเพลงเหล่านั้น
ภาพยนตร์เรื่องนี้พูดถึงพลังของการจ้องมอง อันตรายของการมองเห็นสิ่งที่เราไม่ควรเห็น การบันทึกแทนที่จะให้ความช่วยเหลือ การแสวงประโยชน์แทนที่จะเข้าใจ ภาพที่ปรากฏนั้นดึงดูดเรา สะกดจิตเรา แต่ก็สามารถกลืนกินเราได้เช่นกัน
สำหรับผู้ที่กำลังมองหาภาพยนตร์ที่แตกต่าง ชาญฉลาด และน่าประทับใจในด้านภาพ ไม่! เป็นข้อเสนอที่ไม่ควรพลาด ส่วนใครที่ชอบแนวสยองขวัญแบบเดิมๆ อาจต้องใช้เวลาสักพักถึงจะเข้าใจ... แต่หากคุณกล้าที่จะดู คุณจะพบกับประสบการณ์ที่ไม่ซ้ำใคร
