Aankondigingen
Jordan Peele, bekend om zijn revolutie in de horrorcinema met sociale ondertoon Get Out (2017) en Us (2019), rendement in 2022 met Nee! (Nope), een werk dat niet alleen zijn beheersing van het genre uitbreidt, maar hem ook naar nieuwe gebieden brengt door sciencefiction, horror en vernietigende kritiek op de entertainmentindustrie te mixen.
Met een ambitieuze en diep reflecterende aanpak nodigt de film de kijker uit om niet alleen te vragen wat ze zien, maar ook waarom ze kijken. Door een verhaal dat inspeelt op de verwachtingen van het publiek, Nee! het wijkt af van de traditionele formule van horrorcinema en betreedt een meer metaforisch en filosofisch terrein.
Aankondigingen
De film is niet simpelweg een horrorthriller, maar een reflectie op de obsessie met roem, spektakel en mediaconsumentisme, allemaal gehuld in een verontrustende sfeer Peele is als regisseur en schrijver niet bang om de conventies van het genre aan te vechten, te spelen met de codes van cinema en de kracht van spanning en vervreemding te gebruiken om diepere thema's aan te pakken, zoals de uitbuiting van geweld in de media en de prijs die wordt betaald voor obsessie met beeld en spektakel. Nee! het is niet zomaar een film; het is een filmische ervaring die onze relatie met cinema en onze perceptie van de werkelijkheid zelf uitdaagt.
Synopsis
Het verhaal draait om de broers PB (gespeeld door Daniel Kaluuya) en Emerald Haywood (Keke Palmer), erfgenamen van een familieboerderij in Californië die paarden levert voor filmproducties Na de mysterieuze dood van hun vader beginnen de broers vreemde verschijnselen in de lucht op te merken: plotselinge stroomstoringen, storende geluiden en het verdwijnen van dieren.
Aankondigingen
Vastbesloten om te zoeken naar wat volgens hen een buitenaards schip zou kunnen zijn, huren ze in Angel (Brandon Perea), een technicus in een elektronicawinkel, en later een Antlers Holst (Michael Wincott), een ervaren filmmaker die koste wat het kost het onmogelijke schot probeert vast te leggen Hun doel: onbetwistbaar bewijs van het fenomeen vastleggen om beroemd te worden.
Ze zullen echter al snel ontdekken dat wat in de lucht op de loer ligt niet simpelweg een ongeïdentificeerd vliegend object is, maar een levend wezen, intelligent en dodelijk, dat zich voedt met degenen die het durven waar te nemen Terwijl ze proberen het te documenteren, worden de personages geconfronteerd met het dilemma tussen overleven en bekendheid verwerven (Fight Racket dat de prijs van te veel kijken blootlegt).
Cast
- Daniel Kaluuya zoals O.J. Haywood: Een gereserveerde, introspectieve man met een diepe verbondenheid met dieren en de nalatenschap van zijn vader Zijn stille en ingesloten performance contrasteert met de explosieve energie van zijn zus.
- Keke Palmer net als Emerald Haywood: Extravert, charismatisch en ambitieus, is Emerald de ziel van het duo Palmer levert een levendige, humoristische voorstelling, waarbij de spanning van de film in evenwicht wordt gebracht.
- Steven Yeun zoals Ricky “Jupe” Park: een voormalig kindacteur die nu een themapark runt genaamd “Jupiter's Claim” Zijn persoonlijke verhaal, gekenmerkt door een tragisch incident met een chimpansee op een televisietoestel, is verweven met het centrale thema van de film.
- Brandon Perea zoals Angel Torres: De nieuwsgierige en nerdy technicus van de elektronicawinkel Zijn rol zorgt voor frisheid en komedie zonder in de cartooneske te vervallen.
- Michael Wincott zoals Antlers Holst: Een raadselachtige cameraman geobsedeerd door het vastleggen van het onbereikbare Zijn diepe stem en mysterieus gedrag maken hem tot een van de meest intrigerende personages.
Kritiek
Nee! ze werd ontvangen met lof voor de originaliteit, regie en thematische ambitie Critici prezen de manier waarop Peele de clichés van het genre vermijdt, en kozen voor een vertelling die het groeit in spanning zonder dat er constante schokken nodig zijn. De film wijkt af van de meest expliciete en bloedige horror en gokt erop psychologische en existentiële terreur.
Critici benadrukten ook Peele's vermogen om genres te mixen: Nee! het is niet alleen een UFO-film, maar ook een kritiek op de entertainmentindustrie, een reflectie op de uitbuiting van dieren, en een eerbetoon aan de cinema zelf Vergelijkingen met Steven Spielberg 'Pecospecially Kaken (1975) en Close Encounters of the Third Kind (1977) Bits waren onvermijdelijk, en velen overwogen Nee! zoals hij ÚNSdichte ontmoetingen voor het tijdperk van streaming.
Sommige kijkers hadden echter kritiek op het trage tempo van de film en het onconventionele verhaal, omdat ze het als een verwarrend of respectloos object beschouwden. Voor anderen is diezelfde dubbelzinnigheid echter wat de film analyse en reflectie waard maakt.
Openbare receptie
Over het algemeen bleef het publiek verdeeld maar geïntrigeerd. Velen waardeerden de frisheid van de aanpak en de symbolische diepgang, terwijl anderen een meer conventionele horror verwachtten. Op platforms zoals Rotten Tomatoes, de film kreeg een kritische goedkeuringsscore van ongeveer 83%, terwijl het publiek het een meer gematigde beoordeling gaf, rond 70%.
Mond-tot-mondreclame was gemengd, maar het vestigde zich als een van de films meer besproken en geanalyseerd van het jaar Forums en sociale netwerken stonden vol met theorieën, verklaringen van symboliek en debatten over de betekenis van het wezen (door fans “Jean Jacket” genoemd).
Technische en visuele aspecten
Een van de grote prestaties van Nee! het is van hem photography, verantwoordelijk voor Hoyte van Hoytema, bekend van zijn werk met Christopher Nolan (Duinkerke, Tenet, Interstellair). Voor het eerst in de geschiedenis waren IMAX-camera's gewend record echte nachtopnamen, zonder dat digitale effecten nodig zijn om duisternis te simuleren Dit geeft de film een immersive atmosphere en ongekend realist in horrorcinema.
Geluidsontwerp is een ander fundamenteel aspect. Het gebrul van het wezen, de gespannen stiltes, de geluiden van de ranch... alles is ontworpen om de kijker op de rand van de stoel te houden. Het wezen zelf 'Packing a Giant Jellyfish-Like Entity's Goal is gemaakt met behulp van subtiele en elegante speciale effecten, waarbij overdreven CGI wordt vermeden en suggestie voorrang krijgt boven blootstelling.
The music, gecomponeerd door Michael Abels, combineert beklijvende strijkers, momenten van absolute stilte, en eerbetoon aan de klassieke sciencefictioncinema Elke scène is zorgvuldig ontworpen om een specifieke emotionele reactie te genereren, of het nu rusteloosheid, verbazing of pure terreur is.
Conclusie
Nee! het is geen typische horrorfilm Het is een film die tart verwachtingen, die geen gemakkelijke antwoorden biedt, en die de actieve aandacht van de kijker vereist Jordan Peele consolideert zichzelf als een van de meest innovatieve filmmakers van zijn generatie, in staat om klassieke genres opnieuw uit te vinden en ze nieuw leven en betekenis te geven.
De film vertelt over de kracht van de blik: het gevaar van zien wat we niet zouden moeten zien, van opnemen in plaats van helpen, van exploderen in plaats van begrijpen De show trekt ons aan, hypnotiseert ons, maar het kan ons ook verslinden.
Voor wie op zoek is naar een andere, intelligente en visueel indrukwekkende film Nee! het is een niet te missen voorstel. En voor degenen die de voorkeur geven aan conventionele horror kan het voor hen moeilijk zijn om in het ritme ervan te komen... maar als je durft te kijken, zul je een unieke ervaring vinden.
